Łódzkie: Poczta Polska wydała kartkę promującą chrzan nadwarciański

"Wydanie kartki pocztowej z motywem chrzanu nadwarciańskiego po staropolsku, to nieszablonowa forma promocji naszych wyjątkowych regionalnych specjałów kulinarnych. Walor powstał we współpracy z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które prowadzi listę produktów tradycyjnych i jest drugim wydawnictwem w serii. W ubiegłym roku bohaterką pierwszej emisji +Produkty tradycyjne+ była pyszna sójka mazowiecka" - poinformował w komunikacie rzecznik prasowy Poczty Polskiej Daniel Witowski.

W części ilustracyjnej kartki przedstawiono korzenie i liście chrzanu oraz starty chrzan na desce kuchennej. Na znaku opłaty pocztowej umieszczono z kolei grafikę korzeni chrzanu. Na przywieszce znaczka wymieniono informacje dotyczące cech charakterystycznych chrzanu nadwarciańskiego po staropolsku.

Emisji towarzyszy wydanie okolicznościowego datownika, na którym znajduje się nazwa miejscowości Kiełczygłów. Rolnicy z tej gminy specjalizują się w uprawie chrzanu, a sama miejscowość w Łódzkiem jest siedzibą Polskiego Związku Producentów Chrzanu.

Ojczyzną chrzanu są tereny śródziemnomorskie, a na terenie południowo-zachodnim obecnego województwa łódzkiego chrzan nadwarciański pojawił się około roku 1926, kiedy to Oskar Peszke, właściciel majątku ziemskiego Beresie Małe, sprowadził sadzonki tej rośliny z Niemiec. Początkowo chrzan miał być uprawiany jedynie w tym gospodarstwie, natomiast po II wojnie światowej sadzonki trafiły także do okolicznych wsi.

Obecnie chrzan tej odmiany jest uprawiany na około 700 hektarach w czterech gminach regionu łódzkiego: Kiełczygłów, Siemkowice, Osjaków i Rusiec.

Chrzan nadwarciański po staropolsku to przygotowywany zgodnie ze starodawną recepturą tarty chrzan. Swój wyjątkowy smak zawdzięcza przede wszystkim głównemu składnikowi - laskom chrzanu znad Środkowej Warty. Pod koniec lat 50. XX wieku chrzan zaczęto trzeć i doprawiać octem. Tak przygotowany idealnie nadaje się na stół do różnych potraw. Na początku lat 70. zmieniono jednak jego oryginalną, domową recepturę, zastępując ocet kwaskiem cytrynowym i sokiem z cytryny.

Korzeń chrzanu jest ceniony również ze względu na walory lecznicze. Jego ostry smak wskazuje na właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze. Podnosi również odporność organizmu na zachorowanie. Dodany do potrwa, ułatwia trawienie i pobudza przemianę materii.

Chrzan zawiera również związki o działaniu przeciwutleniającym, zwalczającym uszkodzenia powodowane przez wolne rodniki. Często wykorzystuje się go w kuchni, jako środek konserwujący, zapobiegający psuciu się przetworów czy mięs.